W artykule omawiam rozliczenia międzyokresowe bierne. Jeżeli poza RMK biernymi interesują Cię również RMK czynne, możesz pobrać darmowy ebook oraz kalkulator w Excelu. Kalkulator wyliczy i zaksięguje za Ciebie rozliczenia międzyokresowe czynne, w zależności od przyjętej ewidencji kosztów.
Przechodzę do pobrania ebooka i kalkulatora.
Spis treści:
- Rozliczenia międzyokresowe bierne w prawie bilansowym
- Rozliczenia międzyokresowe bierne, a zasady rachunkowości
- Ewidencja rozliczeń międzyokresowych biernych
3.1. Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 4
3.2. Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 5
3.3 Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 - RMK bierne – uproszczenia dla jednostek miro i małych
- Rozliczenia międzyokresowe bierne, a prawo podatkowe
Rozliczenia międzyokresowe bierne w prawie bilansowym
Podział RMK biernych
Bierne rozliczenia międzyokresowe możemy podzielić na:
1) RMK bierne będące jednocześnie rezerwami,
2) Pozostałe RMK bierne (niebędące rezerwami), tj.
a) koszty wykonania niezakończonych umów o usługi, w tym budowlane oraz
b) zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług.
W punkcie 1 mowa jest o tych RMK biernych, które są jednocześnie rezerwami związanymi bezpośrednio z działalnością operacyjną, a więc z wytwarzaniem, sprzedażą (handlem) i fazą posprzedażną, a także ogólnym zarządem. Rezerwy z kolei, to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. I to te rozliczenia bierną są przedmiotem tego artykułu. Rozliczenia międzyokresowe bierne wymienione w punkcie 2a są przedmiotem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 3, a wymienione w punkcie 2b to zobowiązania wykazywane w bilansie pod pozycją zobowiązań z tytułu dostaw i usług i to także wtedy, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości i/lub ceny dostawy/usługi może wymagać szacunków.
RMK bierne, a rezerwy
W tym miejscu warto wskazać jeszcze różnicę pomiędzy RMK biernymi będącymi rezerwami, a rezerwami. Rezerwy dzielimy na 2 rodzaje:
1) rozliczenia międzyokresowe bierne, które dotyczą podstawowej działalności operacyjnej jednostki (np. rezerwa na naprawy gwarancyjne, rezerwa na odprawy emerytalne) oraz
2) rezerwy klasyczne, które dotyczą pozostałej działalności operacyjnej oraz działalności finansowej jednostki (rezerwa na koszty postępowania sądowego, rezerwa na udzielone poręczenia, w których ryzyko wypłaty jest prawdopodobne).
RMK bierne w ustawie o rachunkowości
Zgodnie z ustawą o rachunkowości biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dokonuje się w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności:
1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez jej kontrahentów, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny,
2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku (w bilansie wykazane jako rezerwy na zobowiązania).
Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych.
RMK bierne przedstawia się w ujęciu długoterminowym (powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego) oraz w ujęciu krótkoterminowym (poniżej 12 miesięcy od dnia bilansowego).
Rozliczenia międzyokresowe bierne, a zasady rachunkowości
Konieczność tworzenia rozliczeń międzyokresowych wynika przede wszystkim z:
1) zasady memoriału oraz
2) zasady współmierności przychodów i kosztów.
Zasada memoriału
Zasada memoriału nakazuje (w odniesieniu do RMK biernych) ujęcie wszystkich kosztów w roku obrotowym, którego te koszty dotyczą. Dlatego tworząc, np. rezerwę na naprawy gwarancyjne (która zaliczana jest do rozliczeń międzyokresowych biernych), koszty, zgodnie z prawem bilansowym, uwzględniamy w roku sprzedaży towarów czy produktów, a nie w roku, w którym te naprawy faktycznie zostaną dokonane, a koszty poniesione.
Przykład
W roku 20XX sprzedano produkty o wartości 1.000.000 zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości 22.000 zł netto (23% VAT).
Zgodnie z zasadą memoriału, rezerwę na naprawy gwarancyjne tworzymy już w roku 20XX na podstawie wartości szacunkowych, gdyż koszty te są związane z osiągniętym przychodem w roku 20XX. Wysokość rezerwy na naprawy gwarancyjne możemy obliczyć jako wartość sprzedaży przemnożoną przez szacowany procent dokonywanych zwrotów (sposób obliczania rezerw powinien zostać uwzględniony w polityce rachunkowości jednostki). W przytoczonym przykładzie rezerwa na naprawy gwarancyjne odniesiona w koszty wyniesie:
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł.
Rok 20XX: koszty -> 20.000 zł
Rok 20XX+1: wykorzystanie rezerwy na 20.000 zł + koszty (nadwyżka) -> 2.000 zł
Zasada współmierności przychodów i kosztów
Zasada współmierności przychodów i kosztów nakazuje (w odniesieniu do RMK biernych) ujmowanie w pasywach tych kosztów, które przypadają na bieżący okres sprawozdawczy, ale nie zostały jeszcze poniesione. Dlatego tworząc, np. rezerwę na naprawy gwarancyjne (która zaliczana jest do rozliczeń międzyokresowych biernych), zawiązujemy ją i wykazujemy w pasywach bilansu w roku sprzedaży towarów czy produktów, a nie w roku, w którym te naprawy faktycznie zostaną dokonane, a koszty poniesione.
Przykład
(Ten sam przykład co powyżej) W roku 20XX sprzedano produkty o wartości 1.000.000 zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości 22.000 zł netto (23% VAT).
Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów jednostka już w roku 20XX powinna utworzyć rezerwę na naprawy gwarancyjne i wykazać ją w pasywach bilansu, gdyż koszty dotyczą roku 20XX, mimo iż ich poniesienie przypada na rok 20XX+1. W przytoczonym przykładzie rezerwa na naprawy gwarancyjne odniesiona w pasywa bilansu wyniesie:
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł.
Rok 20XX: pasywa-> 20.000 zł
Rok 20XX+1: wykorzystanie rezerwy na 20.000 zł: pasywa -> 0 zł
Ewidencja rozliczeń międzyokresowych biernych
Rozliczenia międzyokresowe bierne – metody ewidencji
Czas na to, co wszyscy lubią najbardziej, czyli przykłady księgowania. Rozliczenia międzyokresowe bierne można księgować w różny sposób. Zależy to od przyjętej ewidencji kosztów (tylko 4, tylko 5 bądź na 4 i 5) oraz od stosowania (lub niestosowania) uproszczeń. Naturalnie należy pamiętać, że wybór odpowiedniej metody, kierownik jednostki zapisuje w polityce rachunkowości, a wybraną metodę należy stosować przez cały rok obrotowy (zgodnie z zasadą ciągłości). Możemy wyodrębnić ewidencję RMK biernych:
1) przy ewidencji kosztów w zespole 4,
2) przy ewidencji kosztów w zespole 5,
3) przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5,
Przeanalizujemy ewidencję przytoczonego wcześniej przykładu w zależności od zastosowanej metody oraz wpływ tej metody na bilans, oraz rachunek zysków i strat.
Przykład
W roku 20XX sprzedano produkty o wartości 1.000.000 zł. Jednostka szacuje, że średnio 2% sprzedanych produktów podlega reklamacjom w ramach udzielonych gwarancji na okres 12 miesięcy. W roku 20XX+1 poniesiono koszty napraw gwarancyjnych w wysokości 22.000 zł netto (23% VAT). Podzielmy go na następujące operacje gospodarcze:
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne):
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 4
Standardowe księgowanie RMK biernych wyłącznie w zespole 4, zakłada jednoczesne stosowanie konta „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych”. Taka forma ewidencji będzie miała wpływ na zmianę stanu produktów w wariancie porównawczym rachunku zysków i strat.
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne):
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
Wn „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” 20.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie rodzajowym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenosimy na konto „Wynik finansowy”.
W rachunku zysków i strat zauważymy wpływ tej operacji na zmianę stanu produktów za pomocą konta „Rozliczenie kosztów rodzajowych”. Zmianę stanu produktów wykazujemy w przychodach ze znakiem „-”, czyli pojawi się strata. W pasywach zobaczymy z kolei zwiększenie pozycji „Rezerwy na zobowiązania”.
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Wn „4 – Usługi obce” 22.000
Wn „VAT naliczony” 5.060
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 27.060
3) 20XX+1: Rozliczono rezerwę (wykorzystana rezerwa 20.000 zł)
Wn „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
Ma „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” 20.000
Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie rodzajowym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konta „Rozliczenie kosztów rodzajowych” oraz „Usługi obce” są przenoszone na konto „Wynik finansowy”.
Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy z jednej strony koszty działalności operacyjnej w kwocie poniesionego kosztu (22.000), z drugiej strony zmianę stanu produktów w kwocie wykorzystanej rezerwy (-20.000). W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości 2.000 zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł).
Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 4 – bez wpływu na zmianę stanu produktów
Powyższa metoda zakłada, że jednostka prowadząca ewidencję kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym stosuje konto „490”. Jednak w praktyce, wiele programów księgowych przy otwieraniu nowego roku czy zakładaniu nowej firmy, daje jednostce wybór, czy ewidencja wyłącznie na 4 będzie odbywała się z udziałem konta 490, czy bez jego udziału. Jeżeli wybierzemy brak konta 490, to w jaki sposób powinniśmy tworzyć rozliczenia międzyokresowe bierne? Moim zdaniem efekt w RZiS oraz w bilansie powinien zostać niezachwiany. Żeby to osiągnąć, można zastosować następującą ewidencję:
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne)
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
Wn „4 – Usługi obce” 20.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” 22.000
Wn „VAT naliczony” 5.060
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 27.060
3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztu
Wn „4 – Uslugi obce” 2.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 2.000
Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespole 5
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne)
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 20.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”.
Koszty napraw gwarancyjnych zostaną wykazane w rachunku zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym jako koszty sprzedaży oraz w bilansie jako zwiększenie pasywów (rezerwy na zobowiązania).
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” 22.000
Wn „VAT naliczony” 5.060
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 27.060
3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztu
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 2.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 2.000
Ewidencja kosztów odbywa się wyłącznie w układzie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”.
Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy koszty działalności operacyjnej w kwocie 2.000. W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości 2.000 zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł).
Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5
Standardowa ewidencji rozliczeń międzyokresowych biernych przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 charakteryzuje się jej wpływem na zmianę stanu produktów (przy sporządzaniu RZiS w wariancie porównawczym). Tę formę ewidencji przedstawię jako pierwszą.
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne)
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 20.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
Wariant 1 -> RZiS sporządzany w wariancie porównawczym
Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie porównawczym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych”, na którym ustalana jest zmiana stanu produktów. Następnie konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenoszone jest na konto „Wynik finansowy”.
Taka forma księgowania RMK, przy jednoczesnym sporządzaniu RZiS w wariancie porównawczym, wpływa na zmianę stanu produktów. W związku z tym w RZiS zobaczymy zmianę stanu produktów w kwocie -20.000 zł. Zmianę stanu produktów należy wykazać w przychodach ze znakiem “-”, czyli pojawi się strata.
Wariant 2 -> RZiS sporządzany w wariancie kalkulacyjnym
Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”.
W przypadku wyboru RZiS w wariancie kalkulacyjnym kwotę 20.000 zł należy wykazać w pozycji „Koszty sprzedaży”, co wpłynie na zmniejszenie wyniku finansowego.
Niezależnie od wybranego wariantu RZiS, wynik finansowy będzie taki sam i wyniesie -20.000 zł. W pasywach zobaczymy także zwiększenie pozycji „Rezerwy na zobowiązania”. Bilans w roku 20XX:
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Wn ” 4 – Usługi obce” 22.000
Wn „VAT naliczony” 5.060
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 27.060
3) 20XX+1: Wykorzystanie rezerwy i doksięgowanie poniesionego kosztu:
Wn „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 2.000
Ma „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” 22.000
Wariant 1 -> RZiS sporządzany w wariancie porównawczym
Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie porównawczym. Dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Usługi obce” zostaje przeniesione bezpośrednio na konto „Wynik finansowy”, natomiast konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych”, na którym ustalana jest zmiana stanu produktów. Następnie konto „Rozliczenie kosztów rodzajowych” przenoszone jest na konto „Wynik finansowy”.
Realnie poniesione koszty w roku 20XX+1 były większe niż przyjęty w roku 20XX szacunek. Rozwiązanie niedoszacowanego RMK biernego wpłynie na wynik finansowy jednostki w kwocie tego niedoszacowania. W rachunku zysków i strat zobaczymy koszty działalności operacyjnej w kwocie poniesionego kosztu (22.000) oraz zmianę stanu produktów w kwocie wykorzystanej rezerwy (-20.000). W związku z tym na wyniku finansowym pojawi się strata w wysokości 2.000 zł (kwota niedoszacowanej rezerwy z poprzedniego roku). Jednocześnie z bilansu znikną rezerwy (pasywa 0 zł).
Wariant 2 -> RZiS sporządzany w wariancie kalkulacyjnym
Ewidencja kosztów odbywa się w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym, a RZiS sporządzany jest w wariancie kalkulacyjnym, dlatego też, przy końcoworocznych przeksięgowaniach konto „Usługi obce” zostaje przeksięgowane na konto „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych”, dzięki czemu zespół „4” zostaje rozliczony i nie wpływa na wynik finansowy. Z kolei konto „Koszty sprzedaży” zostaje przeniesione na konto „Wynik finansowy”.
W przypadku wyboru RZiS w wariancie kalkulacyjnym kwotę 2.000 zł należy wykazać w pozycji „Koszty sprzedaży”, co wpłynie na zmniejszenie wyniku finansowego.
Niezależnie od wybranego wariantu RZiS, wynik finansowy będzie taki sam i wyniesie -2.000 zł, a z bilansu zniknie pozycja rezerw. Bilans w roku 20XX+1:
Rozliczenia międzyokresowe bierne przy ewidencji kosztów w zespołach 4 i 5 – bez wpływu na zmianę stanu produktów
Opisana powyżej metoda ewidencji RMK biernych przy kosztach rejestrowanych w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym zakłada jej wpływ na zmianę stanu produktów przy wariancie porównawczym RZiS. Czy da się jednak przeprowadzić ewidencję w taki sposób, aby nie wpływała ona na zmianę stanu produktów? Żeby osiągnąć taki efekt, można zastosować następującą ewidencję:
1) 20XX: Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne (rozliczenia międzyokresowe bierne)
1.000.000 zł * 2% = 20.000 zł
Wn „4 – Usługi obce” 20.000
Ma „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” 20.000
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 20.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 20.000
2) 20XX+1: Otrzymano fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów napraw (usługa obca):
netto: 22.000 zł, VAT: 5.060 zł, brutto: 27.060 zł
Wn ” Rozliczenia międzyokresowe bierne” 22.000
Wn „VAT naliczony” 5.060
Ma „Rozrachunki z dostawcami” 27.060
3) 20XX+1: Doksięgowanie poniesionego kosztu:
Wn „4 – Uslugi obce” 2.000
Ma „490 – Rozliczenie kosztów rodzajowych” 2.000
Wn „5 – Koszty sprzedaży” 2.000
Ma „Rozliczenia międzyokresowe bierne” 2.000
Rozliczenia międzyokresowe bierne – uproszczenia dla jednostek miro i małych
Zgodnie z ustawą o rachunkowości jednostki mikro oraz małe mogą stosować pewne uproszczenia. W przypadku RMK biernych, takie podmioty mogą zrezygnować z ich tworzenia, jeżeli dotyczą one przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych. Wyłączenie dotyczy tylko wymienionych rozliczeń międzyokresowych. Oznacza to, że utworzenie podanej w przykładzie rezerwy na naprawy gwarancyjne powinniśmy poddać analizie również w przypadku jednostek mikro i małych.
Jednakże przepisu o zastosowaniu uproszczeń nie stosuje się do spółek kapitałowych, spółek komandytowo-akcyjnych i spółek jawnych lub komandytowych, których wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej.
Rozliczenia międzyokresowe bierne, a prawo podatkowe
Jednostki prowadzące pełne księgi rachunkowe muszą stosować prawo bilansowe. Są one zobligowane do tworzenia rozliczeń międzyokresowych biernych. Jednakże prawo podatkowe wyłącza z kosztów uzyskania przychodów bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, gdyż dotyczą one kosztów jeszcze nieponiesionych. Dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanego dowodu. Nie dotyczy to jednak rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wobec tego rozliczenia międzyokresowe kosztów kwalifikujemy do kosztów podatkowych dopiero w momencie ich poniesienia. Do tego czasu koszty rozliczeń międzyokresowych biernych pozostają niepodatkowe, co należy wyodrębnić w ewidencji analitycznej lub pozabilansowej.
Podsumowanie
Mam nadzieję, że po lekturze tego artykułu zasady tworzenia oraz ewidencji rozliczeń międzyokresowych biernych są dla Ciebie przejrzyste i zrozumiałe. Zapamiętaj, że RMK bierne tworzy się na koszty podstawowej działalności operacyjnej. Sposób ich ewidencji zależy przede wszystkim od zapisów polityki rachunkowości, która to z kolei zależy od:
- Stosowanych przez jednostkę uproszczeń oraz
- Metody ewidencji kosztów podstawowej działalności operacyjnej.
Jeżeli interesują Cię także rozliczenia międzyokresowe czynne, pobierz darmowy ebook oraz kalkulator w Excelu, który wyliczy i zaksięguje za Ciebie rozliczenia międzyokresowe czynne w zależności od przyjętej ewidencji kosztów.